Από το www.capital.gr

Μετά από πολλές κυβερνήσεις που αδράνησαν στο θέμα της στεγαστικής πολιτικής, αυτή η κυβέρνηση δείχνει να προσπαθεί να λύσει προβλήματα. Άλλοτε "της βγαίνει", όπως με τη Golden Visa, όταν άλλαξαν οι όροι και σταματήσαμε να βάζουμε τα ζευγάρια που θέλουν μια φθηνή στέγη να ανταγωνίζονται τους πλούσιους ξένους επενδυτές. Άλλοτε πάλι δεν "της βγαίνει", ή και γυρίζει μπούμερανγκ εναντίον της, όπως με τα προγράμματα "Το Σπίτι μου" 1 και 2, που έκαναν μεγάλη ζημιά στην αγορά και εκτίναξαν τεχνητά τα ενοίκια, συχνά εξισώνοντας την τιμή ενός νεόδμητου ακινήτου με ένα... χρέπι που θα ανακαινιστεί.

Η νέα πρωτοβουλία: Κοινωνική αντιπαροχή

Εδώ και περίπου έναν χρόνο διαφημίζεται από την κυβέρνηση μία νέα πρωτοβουλία: Η κοινωνική αντιπαροχή και τα προγράμματα κοινωνικής πολιτικής που θα προσφέρουν στέγαση σε συμπολίτες μας που το έχουν ανάγκη. Ακούγεται ωραίο και είμαι βέβαιος πως οι προθέσεις και σε αυτήν την περίπτωση είναι πολύ καλές. Όμως στην πράξη, με τη μορφή που έχουν ανακοινώσει ότι θα το υλοποιήσουν, μάλλον ετοιμάζεται ένα ακόμη μεγάλο λάθος, που "οι αρμόδιοι" θα πάρουν χαμπάρι όταν θα είναι πολύ αργά, την ώρα που οι πολίτες που έχουν ανάγκη θα απογοητευθούν και θα θυμώσουν ακόμη περισσότερο.

-"Ρε Ηλία, μήπως υπερβάλλεις; Άσε να γίνουν αυτά και σε 2 χρόνια τα λέμε", μπορεί να σκεφθείς. Κατ' αρχάς, τα χρόνια θα είναι τουλάχιστον 3. Θέλεις να δούμε μαζί τι θα συμβεί αν δώσουμε προς ενοικίαση κρατικά σπίτια σε συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη; (Γιατί εκτός από τις καλές προθέσεις και τις ευχές να πάνε όλα καλά, υπάρχει και η πραγματικότητα...)

Πρώτη πράξη του δράματος: Επιλογή των οικοπέδων

Ας προσπεράσουμε το γεγονός ότι οι πρώτες ανακοινώσεις μιλούσαν για προκήρυξη διαγωνισμών "ως το τέλος το 2024". Ας πούμε ότι πχ την 01.06.2025 θα ανακοινωθούν τα οικόπεδα που θα δώσει το κράτος για την κοινωνική αντιπαροχή και ας ονομάσουμε αυτή τη στιγμή ως "αφετηρία". Τα οικόπεδα αυτά θα εχουν επιλεγεί από τις αρμόδιες αρχές κλπ και θα αποτελέσουν αντικείμενο διαγωνιστικής διαδικασίας. Δηλαδή θα γίνουν διαγωνισμοί, όπου εργολάβοι θα δώσουν στο δημόσιο ένα ποσοστό αντιπαροχής, για να πάρουν τα οικόπεδα και να τα κτίσουν.

- "Με ποια κριτήρια;" θα με ρωτήσεις και θα σου απαντήσω "με αυτά που θα περιλαμβάνει το σχετικό νομοσχέδιο.

- "Μα συνήθως ένα νομοσχέδιο αργεί, μετά απαιτούνται υπουργικές αποφάσεις για να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα κλπ" θα επισημάνεις και θα σου πω ότι έχεις δίκιο. Όχι τυχαία, εδώ και έναν χρόνο λέω και γράφω ότι αν προχωρήσουν όλα ταχύτατα, τα πρώτα διαμερίσματα θα παραδοθούν το 2028, το νωρίτερο. Ας πούμε όμως ότι θα πιστέψουμε την αισιόδοξη προσέγγιση των αρμοδίων του κράτους, που σύμφωνα με το capital.gr "το πρόγραμμα ανέγερσης σπιτιών με κοινωνική αντιπαροχή θα τεθεί σε εφαρμογή εντός του 2025 και η εκτίμηση κυβερνητικών στελεχών είναι ότι τα πρώτα σπίτια θα διατεθούν στα μέσα του 2026".

Πρώτη πρόβλεψη: Από τα οικόπεδα που θα ανακοινωθούν, δεν θα προχωρήσουν όλα τα έργα, μιας και θεωρώ δεδομένο ότι θα ανακύψουν σε κάποια από αυτά πολεοδομικά ή νομικά προβλήματα.

Στη συνέχεια, θα προκηρυχθούν οι διαγωνισμοί και θα ανακοινωθούν οι ημερομηνίες που θα κληθούν να δώσουν προσφορά οι ενδιαφερόμενοι. Ας πούμε ότι αυτό θα γίνει την 01.10.2025, ή 4 μήνες μετά την "αφετηρία", από τότε δηλαδή που θα ανακοινωθούν τα οικόπεδα.

Δεύτερη πράξη του δράματος: Οι διαγωνισμοί

Είμαι βέβαιος ότι η κυβέρνηση θα φροντίσει έτσι ώστε όλα να γίνουν με αδιάβλητες διαδικασίες. Θα έρθουν λοιπόν οι πάσης φύσεως εργολάβοι και θα προσφέρουν το ποσοστό αντιπαροχής προς το δημόσιο, ακολουθώντας όλες τις προβλέψεις του σχετικού νομοσχεδίου, που γράφεται ότι θα περιλαμβάνει μέχρι και ελάχιστα αποδεκτά ποσοστά αντιπαροχής.

Οι εργολάβοι θα υπολογίσουν πόσα διαμερίσματα θα τους μείνουν, προκειμένου η επένδυση να έχει για τους ίδιους νόημα = να βγάλουν κέρδος. ("Μα το σπίτι θα έπρεπε να είναι κοινωνικό αγαθό, γιατι να βάλουν κέρδος;" θα πει κάποιος γενναιόδωρος με τα λεφτά των άλλων. Όμως, στον πραγματικό κόσμο και αυτός θα έκανε ακριβώς το ίδιο, αν είχε τα χρήματα προς επένδυση).

- "Μα είναι αυτονόητο αυτό, Ηλία", μου είπε ένας φίλος που το συζητούσαμε. Δεν είναι, μιας και στα δημοσιεύματα αναφέρεται πως το κράτος θα υπολογίσει ποιο είναι το κόστος που πρέπει να λάβει ο εργολάβος για να φτιάξει τα διαμερίσματα. Ελπίζω να μη συμβεί αυτό τελικά...

Δεύτερη πρόβλεψη: Τα πάσης φύσεως κριτήρια και οι όροι που θα ισχύσουν μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου είτε θα κάνουν τους επενδυτές να προσφύγουν στα δικαστήρια, είτε θα "κλείσουν" το παιχνίδι μόνο για 3-4 μεγάλους παίκτες.

Ας πούμε λοιπόν ότι κατά μέσο όρο οι εργολάβοι θα δώσουν στο δημόσιο 30% αντιπαροχή. Έτσι, πχ σε ένα οικόπεδο 11 στρεμμάτων στην Κηφισιά (όπως περιγράφεται στο σχετικό ρεπορτάζ) θα αναλάβει ένας εργολάβος να κάνει έργο που θα περιλαμβάνει πολυτελείς κατοικίες στο 70% και ταυτόχρονα κοινωνικές κατοικίες στο 30%. Προβλέπω ο εργολάβος να ζητάει να γίνουν χωριστά κτήρια, αλλιώς...

Τρίτη πράξη του δράματος: Οι άδειες και οι εγκρίσεις

Παραμένοντας αισιόδοξοι, ας πούμε ότι 4 μήνες μετά την κατάθεση των προσφορών των εργολάβων (άρα φτάνουμε στις 01.02.2026) θα κατοχυρωθούν οι νικητές των διαγωνισμών. Θα κληθούν από την αρμόδια υπηρεσία να υπογράψουν τη σχετική σύμβαση και να προχωρήσουν στα έργα. Όλα αυτά αν δεν εμφανιστούν οι συνηθισμένες πια δικαστικές προσφυγές των "καλών γειτόνων", που ενδεχομένως να ενοχληθούν από την ιδέα εγκατάστασης των νέων γειτόνων τους...

Τρίτη πρόβλεψη: Η αδειοδότηση των έργων και η έγκριση από την κρατική υπηρεσία, που λογικά θα πρέπει να εγκρίνει ότι με την άδεια που θα κατατεθεί τηρούνται οι προϋποθέσεις του διαγωνισμού, θα διαρκέσει τουλάχιστον 8 μήνες, αν όλα γίνουν πάρα πολύ γρήγορα. (Οι μηχανικοί και αρχιτέκτονες που με διαβάζουν θα γελάνε με την αισιοδοξία μου...)

Έτσι λοιπόν, αν όλα πάνε καλά και πολύ γρήγορα, στο τέλος του 2026 δεν θα έχουν παραδοθεί ακίνητα προς τους συμπολίτες μας που είναι οικονομικά αδύναμοι, αλλά θα έχουν βγει οι άδειες κατασκευής και θα μπορούν να ξεκινήσουν τα έργα. (Πιο πιθανό είναι αυτό να συμβεί 6-12 μήνες μετά, αλλά είπαμε να διατηρήσουμε την αισιοδοξία μας).

Τέταρτη πράξη του δράματος: Η επιλογή των δικαιούχων

Fast forward (που λέμε και στην Κατερίνη) στο 2028-2029, όταν και θα παραδοθούν οι πρώτες κοινωνικές κατοικίες στην πράξη (στη θεωρία είπαμε το 2026 θα έχουν παραδοθεί, σύμφωνα "με τις εκτιμήσεις των αρμοδίων). Τότε θα έχουμε τρία μεγάλα θέματα:

Α. Θα πρέπει το κράτος να παραλάβει τις κατοικίες, ελέγχοντας την ποιότητα κατασκευής τους.

Β. Θα πρέπει να καθοριστούν τα κριτήρια με βάση τα οποία θα αποκτήσουν προτεραιότητα οι δικαιούχοι, να γίνουν οι σχετικές κληρώσεις κλπ.

Γ. Αν ισχύσει ο λάθος σχεδιασμός (κατά τη γνώμη μου) για ενοικίαση των κοινωνικών κατοικιών, να καθοριστούν τα μισθώματα που θα καταβάλλουν οι νικητές.

Τέταρτη προβλεψη: Οι καθυστερήσεις στην παραλαβή-παράδοση θα είναι σημαντικές, οι "καταγγελίες" κατά την κλήρωση περισσότερες και ο τρόπος καθορισμού των μισθωμάτων θα είναι "προβληματικός".

Με όσα γράφονται σήμερα, τα κριτήρια θα είναι εισοδηματικά = μαζί με όσους θα έχουν πραγματικά ανάγκη, να "παρεισφρύσουν" και όσοι δεν δηλώνουν τα πραγματικά τους εισοδήματα.

ΥΓ. Κρίσιμο ερώτημα: Θα είναι μέσα στα κριτήρια και ο βαθμός φερεγγυότητας του ενδιαφερόμενου, όπως θα προκύπτει από την "Ανεξάρτητη Αρχή Πιστοληπτικής Αξιολόγησης" του νόμου  4972/2022 (ΦΕΚ Α΄181-23.09.2022), ώστε να εξασφαλίζεται στοιχειωδώς η συνέπειά του στις υποχρεώσεις του;

(Και αρχίζει το έργο...)

Πέμπτη πράξη του δράματος: Το νέο κίνημα "δεν πληρώνω"

Έτσι λοιπόν κάποια στιγμή το 2028-2029 μπήκαν στα σπίτια τους οι δικαιούχοι του προγράμματος κοινωνικής κατοικίας και θα ενοικιάζουν τα ακίνητα αυτά, δεν θα τα αγοράσουν. Τελειώνει το έργο; Όχι, τώρα αρχίζει...

Πέμπτη πρόβλεψη:

Α. Μη καταβολή ενοικίων

• Στο πρώτο τρίμηνο που θα εγκατασταθούν οι νέοι ενοικιαστές των δημόσιων ακινήτων, μία μειοψηφία εξ’ αυτών θα συστήσει τον "Σύλλογο Ευάλωτων Ενοικιαστών Κοινωνικής Κατοικίας" με σκοπό του να διεκδικήσει την μη πληρωμή ενοικίων για "κοινωνικούς λόγους"…

• "Είμαστε ευάλωτοι, για αυτό μας δώσατε τα σπίτια, δεν έχουμε λεφτά να πληρώσουμε" θα είναι το εύλογο επιχείρημά τους.

• Εντός λίγων ημερών, θα εμφανιστούν στο πλευρό τους πάσης φύσεως πολιτικοί που θα θελήσουν να εκμεταλλευθούν το θέμα, αλλά και πολλοί αυτόκλητοι "αλληλέγγυοι" συμπαραστάτες: "Ανάλγητοι οι κυβερνώντες, πάνε να πετάξουν έξω τους αδύναμους συμπολίτες μας",.

• Αν προσπαθήσει κάποιος εκπρόσωπος του κράτους να εφαρμόσει τον νόμο, θα του επιτεθούν οι "αλληλέγγυοι", πάντα με τα κανάλια παρόντα.

• Το "βλέπω" από τώρα: Οι μη πληρώνοντες θα φωνάζουν στις κάμερες προς τον πρωθυπουργό (πχ στον κ. Μητσοτάκη που είναι σήμερα): "Μητσοτάκη, έλα αν τολμάς να μας βγάλεις από εδώ", βάζοντας μπροστά στο πλάνο ανήλικα παιδιά (δικά τους ή και όχι…).

• (Όσοι σοβαροί ενοικιαστές δεν θα ακολουθήσουν σε αυτόν τον δρόμο, θα δεχθούν πιέσεις και επίθεση από τους "αλληλέγγυους").

Β. Μη καταβολή κοινοχρήστων

• Όσοι ξεκινήσουν τη μη πληρωμή ενοικίου, νομοτελειακά θα συνεχίσουν και με την μη πληρωμή των κοινοχρήστων της πολυκατοικίας.
• Έτσι θα καταλήξουμε στο να πληρώνουν οι υπόλοιποι ένοικοι ( = αυτοί που πλήρωσαν για να αγοράσουν το ακίνητό τους) τα κοινόχρηστα και για τους υπόλοιπους.

Γ. Καταβολή των κοινοχρήστων από το... Κράτος!

• Στις πολυκατοικίες θα γίνεται το "έλα να δεις" με το ποιος θα είναι ο διαχειριστής κλπ.
• Αν η μη καταβολή των κοινοχρήστων συνεχισθεί (όπως δυστυχώς προβλέπω), τότε οι δικηγόροι των ανθρώπων που αγόρασαν τα ακίνητα θα προσφύγουν στη δικαιοσύνη και θα απαιτήσουν από τον ιδιοκτήτη των ακινήτων (το Κράτος) να πληρώσει αυτός τα κοινόχρηστα που δεν καταβάλλουν οι ενοικιαστές
• Αρκεί μία και μόνο θετική απόφαση της Δικαιοσύνης για αυτό το αίτημα, για να καταλήξει το Κράτος να πληρώνει τα κοινόχρηστα για... όλους τους ενοικιαστές που θα έχουν λάβει το ακίνητό τους μέσω αυτής της διαδικασίας!

Δ. Διακοπή του προγράμματος

Επειδή όλα αυτά θα γίνουν σε γρήγορο χρονικό διάστημα, το πρακτικό αποτέλεσμα που θα έχουν θα είναι η απαξίωση του προγράμματος, η διακοπή του και η καταστροφή μίας πολύ καλής ιδέας, που όντως μπορεί να βοηθήσει όσους συμπολίτες μας έχουν ανάγκη.

ΥΓ. Δεν συζητάμε καν για την κατάσταση στην οποία θα καταλήξει η δημόσια αυτή περιουσία, όταν και αν κάποιοι μη πληρώνοντες ενοικιαστές αποχωρήσουν από το ακίνητο.

ΥΓ.2. Όσο για το κατά πόσο "το Κράτος θα ελέγχει την καλή κατάσταση των ακινήτων που θα δώσει για κοινωνική κατοικία", επίτρεψέ μου να είμαι ευγενικός και να πω "μακάρι, αλλά δεν το έχει κάνει στο παρελθόν".

7 πρακτικές προτάσεις αντί για ενοικίαση και μπελάδες

- "Δηλαδή, Ηλία, να μην κάνουμε τίποτε για το θέμα; Να τα αφήσουμε όλα όπως είναι τώρα; Διαφωνείς με την κοινωνική κατοικία;" μπορεί να σκεφθείς.

Όχι, συμφωνώ και τη θεωρώ σπουδαίο εργαλείο για να στηρίξουμε όλους τους συμπολίτες μας που τη χρειάζονται. Ταυτόχρονα, όμως, είμαι Έλληνας και ξέρω τι γίνεται στην πράξη, όταν το Κράτος έχει τέτοιες ιδέες.

Τι θα πρότεινα για το θέμα, για να κρατήσουμε μόνο την εξαιρετική πρόθεση των κυβερνώντων και να αποφύγουμε το κακό;

1. Τα ακίνητα που θα αφορούν την κοινωνική κατοικία να πωλούνται και όχι να ενοικιάζονται. Θέλουμε ανθρώπους που θα τα νοιαστούν, μιας και θα είναι η περιουσία τους. Θα πληρώσουν για αυτά με δάνειο και αν δεν πληρώσουν το δάνειο, θα αποβάλλονται από τον χώρο.

2. Τα ακίνητα να δοθούν με δάνεια που θα έχουν διάρκεια 30 – 40 ετών και άτοκες δόσεις, με την τιμή του ακινήτου να είναι πολύ χαμηλή (μπορούμε εύκολα να υπολογίσουμε το κόστος του ακινήτου). Να είναι η δόση φθηνή και να φοβάται κάποιος να χάσει τέτοια ευκαιρία.

3. Προτεραιότητα να δοθεί στους πολύτεκνους, τους τρίτεκνους και τις οικογένειες με τουλάχιστον 1 παιδί.Η υπογεννητικότητα στην Ελλάδα είναι ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους για το μέλλον της πατρίδας μας. Ένα τέτοιο πρόγραμμα είναι σημαντικό να συνδυαστεί με κίνητρα για περισσότερα παιδιά ( + όλες τις υποδομές για ζευγάρια με παιδιά κοντά στα έργα κοινωνικών κατοικιών).

Αν κάποιος θέλει να μένει μόνος του, είναι δικαίωμά του, όμως όταν το Κράτος βάζει λεφτά, θα πρέπει με προτεραιότητα να φροντίσει τις οικογένειες που θα κρατήσουν την πατρίδα ζωντανή και στο μέλλον.

4. Να μειώνεται το ύψος του δανείου ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών. Αν κάποιο ζευγάρι δικαιούχων μπει σε σπίτι με 1 παιδί και κάνει άλλα 2, τότε το δάνειο να μειώνεται πχ 50.000 Ευρώ για κάθε παιδί. Αν κάποιο ζευγάρι έχει 4 ή 5 παιδιά, το δάνειο να μηδενίζεται.

- "Δηλαδή να χαρίσουμε σπίτια σε οικογένειες με 4 ή 5 παιδιά; Αυτό γράφεις;" μπορεί να σκέφτεσαι τώρα. Ακριβώς αυτό. Δεν θέλω σε 30 χρόνια να έχουν μείνει μόνο ηλικιωμένοι στην πατρίδα μου.

5. Αλλάζοντας λίγο τη σωστή πρόταση του προέδρου του ΤΕΕ Γιώργου Στασινού,που πρότεινε να παίρνει το Κράτος ακίνητα σε άλλη περιοχή και να τα ενοικιάζει, αντί πχ να κάνουμε κοινωνικές κατοικίες στην Κηφισιά, να μπορεί ο εργολάβος να δώσει στο Κράτος ολόκληρες οικοδομές πχ στο Περιστέρι, έτσι ώστε να πάρουμε περισσότερα τετραγωνικά μέτρα και να εξυπηρετήσουμε περισσότερους ανθρώπους που έχουν πραγματικά ανάγκη.

(Ο κ. Στασινός μιλάει και για χρήση του μοντέλου αυτού και για κρατικά ακίνητα προς ενοικίαση στο κέντρο των πόλεων, επίσης πολύ καλή ιδέα).

6. Rent to own με ξεκάθαρους κανόνες

Μία από τις σκέψεις που διακινούνται στον δημόσιο διάλογο είναι η δυνατότητα των δικαιούχων να ενοικιάζουν τα ακίνητα και στη συνέχεια να τα αγοράσουν. Αν όμως μπορούν να μείνουν κάποιοι χωρίς να πληρώνουν (χρησιμοποιώντας την παραπάνω διαδικασία) ποιο θα είναι το κίνητρό τους να καταβάλλουν χρήματα και να αγοράσουν το ακίνητο;

Το θέμα θέλει πολλή προσοχή και ξεκάθαρους κανόνες. Δεν λέω όχι από την αρχή, απλά επισημαίνω ότι συνήθως το Κράτος στην Ελλάδα δεν μας έχει δείξει ότι τα καταφέρνει με τέτοια ζητήματα...

7. (Αν προχωρήσουμε στην ενοικίαση) αυστηρή τήρηση των οικονομικών υποχρεώσεων, δηλαδή του ενοικίου και των κοινοχρήστων, από τους δικαιούχουςκαι απομάκρυνσή τους από το δημόσιο ακίνητο σε περίπτωση μη τήρησης των υποχρεώσεών τους.

Ναι στην κοινωνική κατοικία. Όχι στην κακή εφαρμογή της σωστής αυτής ιδέας

Η ιδέα της κοινωνικής κατοικίας είναι πολύ σωστή και θα καλύψει πολύ μεγάλες ανάγκες που υπάρχουν σήμερα στην Ελληνική κοινωνία. Δεν είναι κάτι που μπορεί να εφαρμοστεί γρήγορα, όπως διατυμπανίζουν οι "αρμόδιοι" (που μάλλον δεν ξέρουν τι σημαίνει οικοδομή), όμως σίγουρα τα οφέλη για τα πιο αδύναμα μέλη της κοινωνίας μας θα είναι σπουδαία.

Η διαφωνία μου είναι στην ενοικίαση των σπιτιών, που θα οδηγήσει σε καταστρατήγηση του νόμου και εκμετάλλευση των καλών προθέσεων που υπάρχουν σήμερα, ακυρώνοντας το πρόγραμμα στην πράξη.

- "Μα γιατί είσαι σίγουρος ότι θα συμπεριφερθούν έτσι οι δικαιούχοι;" μπορεί να σκεφθείς. Δεν θα το κάνουν όλοι, όμως δυστυχώς πιστεύω ότι θα το κάνουν αρκετοί και θα... χαθεί η μπάλα. Έτσι πχ ξεκίνησε και ο νόμος Κατσέλη πριν 15 χρόνια και κοντά στους ανθρώπους με πραγματική αδυναμία πληρωμής έκαναν αίτηση και οι πάσης φύσεως "πονηροί". Αντί να βοηθήσουμε λίγες δεκάδες χιλιάδες πολιτών, βρεθήκαμε με εκατοντάδες χιλιάδες αιτήσεις = καταλήξαμε με τεράστια προβλήματα πρώτα για την πλειοψηφία αυτών των ανθρώπων και κατ΄ επέκταση για την οικονομική σταθερότητα της χώρας μας!

Ας δώσουμε την ιδιοκτησία των ακινήτων στους δικαιούχους των κοινωνικών αυτών προγραμμάτων, αναζητώντας τους ανθρώπους που θέλουν να βελτιώσουν τη ζωή τους με δουλειά, αποπληρώνοντας σε χαμηλή τιμή το σπίτι που θα στεγάσουν την οικογένειά τους.

Ναι στην κοινωνική στέγαση.

Όχι στην ενοικίαση, που θα οδηγήσει στην κακή εφαρμογή αυτής της σωστής ιδέας.

Εσύ τι γνώμη έχεις;

ilias@iliaspapageorgiadis.com

Αν θέλεις να μάθεις το πώς προχωράει η Ελληνική αγορά ακινήτων και τι θα γίνει στο υπόλοιπο της χρονιάς, τις εξελίξεις στα πολεοδομικά και νομικά προβλήματα του χώρου, αλλά και το 4ο Βαρόμετρο της αγοράς ακινήτων θα τα πούμε στο μεγάλο μου webinar "Ακίνητα 2025. Checkpoint" στις 11 Ιουνίου.

*Ο Ηλίας Π. Παπαγεωργιάδης διοικεί τον όμιλο εταιρειών MORE, είναι επενδυτής και σύμβουλος, συγγραφέας του βιβλίου για το επιχειρείν στην Ελλάδα "Το Πρώτο Βήμα".