Δικηγόρου Α.Π., Προέδρου ΠΟΜΙΔΑ και UIPI, δημοσιευμένο στο portal ΕΠΙΧΕΙΡΩ

H κυβέρνηση της χώρας μας έχει προαναγγείλει και υπό την ασφυκτική πίεση του ξενοδοχειακού κλάδου, ετοιμάζεται να νομοθετήσει μέτρα για την «πάταξη» ενός θεσμικού πυλώνα του τουριστικού προϊόντος της χώρας μας, της βραχυχρόνιας μίσθωσης κατοικιών, επιβάλλοντας περιορισμούς και επιβαρύνσεις που θα την καταστήσουν μη βιώσιμη για μέγα μέρος των ενδιαφερομένων ιδιοκτητών, επιρρίπτοντας της μάλιστα ευθύνες για την έλλειψη κατοικιών στην αγορά των μισθώσεων κύριας κατοικίας.

Οι ιδιοκτήτες που ασχολήθηκαν με αυτήν, επένδυσαν σημαντικά ποσά στην αγορά, εκσυγχρονισμό και εξοπλισμό τους, συχνά με εκτεταμένο τραπεζικό δανεισμό, αναβάθμισαν ολόκληρες γειτονιές στο κέντρο της Αθήνας, με τα κτίρια που ανακαίνισαν, με τα καταστήματα που άνοιξαν, δίνοντας ζωή και αξία στις περιουσίες των πολιτών, πράγμα που αναγνώρισε έμπρακτα και το Υπουργείο Οικονομικών, διπλασιάζοντας τις αντικειμενικές αξίες τους στις περιοχές αυτές!

Εν όψει των ανωτέρω, και του ότι οι σχετικές διαβουλεύσεις μέχρι στιγμής διεξάγονται μονομερώς χωρίς να έχουμε κληθεί να διατυπώσουμε και εμείς τις απόψεις μας, θεωρούμε απόλυτα αναγκαίο, πριν διατυπωθούν οι τελικές ρυθμίσεις, οι αποφασίζοντες να λάβουν σοβαρά υπόψη τους τις εξής πολύ σημαντικές παραμέτρους του όλου θέματος:

Οικονομικά:

• Η ανάπτυξη της βραχυχρόνιας μίσθωσης είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Η τεράστια χρησιμότητά του για τις οικονομίες και τις κοινωνίες των τουριστικών χωρών δεν αμφισβητείται παρά μόνον από όσους έχουν συμφέρον στην συνέχιση της μονοπώλησης των εσόδων του τουρισμού από την ξενοδοχεία, τα οποία εν πάση περιπτώσει δεν φαίνεται να έχουν πληγεί από την ανάπτυξη της βραχυχρόνιας μίσθωσης. Η αύξηση του αριθμού των τουριστών στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια οφείλεται κυριολεκτικά στην άνθηση αυτής της δραστηριότητας, σε συνδυασμό και με την οικονομική κρίση, αλλά και με τις δυνατότητες μεσολάβησης που έχουν οι παγκόσμιες ηλεκτρονικές πλατφόρμες!
• Η βραχυχρόνια μίσθωση δεν επιδοτήθηκε από το Κράτος ούτε κατά την δημιουργία της υποδομής της, ούτε κατά την περίοδο του COVID, σε αντίθεση με τον ξενοδοχειακό κλάδο που ενισχύθηκε πολλαπλά με πλουσιοπάροχες επιδοτήσεις, χαμηλότοκα δάνεια, μη επιστρεπτέες προκαταβολές, επιδοτήσεις εργαζομένων, αλλεπάλληλες ρυθμίσεις οφειλών και σωρεία άλλων ευεργετικών μέτρων που χρηματοδότησαν οι Έλληνες φορολογούμενοι!
• Η βραχυχρόνια μίσθωση σήμερα ανήκει ιδιοκτησιακά και ασκείται κατά 100% από ελληνικά χέρια, όταν η ξενοδοχεία περιέρχεται όλο και πιο πολύ σε διεθνείς αλυσίδες και ξένα συμφέροντα!
• Η βραχυχρόνια μίσθωση διαχέει τα έσοδά της σε ευρύτερες κοινωνικές ομάδες, γι΄αυτό λέγεται και «οικονομία του διαμοιρασμού», σε αντίθεση με μεγάλο μέρος της ξενοδοχείας που με τα «βραχιολάκια» στα χέρια των «περιμανδρωμένων» τουριστών, τα κρατά αποκλειστικά δικά της!
• Η βραχυχρόνια μίσθωση φορολογείται ήδη πολύ βαρύτερα, με συντελεστή που φτάνει το 45% και χωρίς καμιά έκπτωση δαπανών, σε αντίθεση με τον ξενοδοχειακό κλάδο που φορολογείται με 22% και με έκπτωση όλων των δαπανών της! Επίσης όλες οι κρατήσεις και τα έσοδά της δηλώνονται κάθε μήνα, με συνεχείς διασταυρώσεις και με βαρύτατα πρόστιμα προς τους οικοδεσπότες και τους Διαχειριστές Ακίνητων. Επίσης η Ελλάδα και η ΑΑΔΕ βρίσκονται στην παγκόσμια πρωτοπορία της υποχρεωτικής χρήσης του ΑΜΑ για κάθε κράτηση, σε πλήρη θεσμική συνεργασία με όλες τις διεθνείς πλατφόρμες και ενδελεχή τραπεζικό έλεγχο και του τελευταίου ευρώ, ενώ για τα ξενοδοχεία και τα ενοικιαζόμενα καταλύματα δεν υπάρχουν τέτοιου είδους διαδικασίες και υποχρεώσεις!

Κοινωνικά:

• Η βραχυχρόνια μίσθωση δεν ευθύνεται για την μείωση της προσφοράς μισθωμένης στέγης κύριας κατοικίας, ούτε προκάλεσε εξώσεις γιατί άνθισε στη χώρα μας τη δεκαετία του ’10 σε παλαιά, άδεια και εγκαταλελειμμένα σπίτια, διαμερίσματα, ημιτελή κτίρια και ιδίως απαξιωμένα γραφεία και πρώην βιοτεχνικούς χώρους των κέντρων των πόλεων που ποτέ μέχρι τώρα δεν αποτελούσαν κατοικίες. Σε αντίθεση με άλλες χώρες και γνωστές τουριστικές πόλεις με κορεσμένους αστικούς ιστούς -όπως η Βαρκελώνη ή το Άμστερνταμ- η Αθήνα και άλλες πόλεις μας, είχαν και εξακολουθούν να έχουν, πολλές δεκάδες χιλιάδες κενά, ακατοίκητα ή και ημιτελή κτίρια και παλαιά εγκαταλελειμμένα διαμερίσματα ή και γραφεία, που προσφέρονταν για ανακαίνιση και τουριστική αξιοποίηση. Έτσι πολλά από αυτά ανακαινίστηκαν ή αποπερατώθηκαν και επιπλώθηκαν για τη χρήση αυτή, και καταχωρήθηκαν στις διεθνείς πλατφόρμες, χωρίς να αποστερήσουν στέγη από την υφιστάμενη αγορά των μισθώσεων. Ιδιαίτερα σε πολλές πολυκατοικίες, εγκαταλελειμμένα ισόγεια και ημιυπόγεια διαμερίσματα 50ετίας και άνω ανακαινίστηκαν, και οι διαχειριστές των πολυκατοικιών με χαρά μετά από πολλά χρόνια, εισέπραξαν κοινόχρηστα για τα διαμερίσματα αυτά!
• Οι αιτίες της μείωσης προσφοράς μισθωμένης στέγης κύριας κατοικίας είναι αφενός η παλαίωση του κτιριακού δυναμικού της χώρας και η οικονομική αδυναμία των εκμισθωτών να το εκσυγχρονίσουν λειτουργικά και ενεργειακά και αφετέρου η επιμονή στη «δημευτικού» τύπου φορολόγηση των μισθωμάτων με φόρο εισοδήματος έως 45% + ΕΝΦΙΑ! Αυτά αντιμετωπίζονται μόνον με ουσιαστική μείωση της φορολογικής κλίμακας των μισθωμάτων και με ουσιαστική υποβοήθηση των ιδιοκτητών να ανακαινίσουν και επανεκμισθώσουν το παλαιωμένο αυτό κτιριακό δυναμικό.

Επισημάνσεις

Σχετικά με τα καταστροφικά μέτρα που προωθούνται, από το Κράτος, αλλά και από τις δημοτικές παρατάξεις ορισμένων Δήμων της χώρας μας, από τα οποία κανένα δεν πρόκειται να αυξήσει την προσφορά κύριας κατοικίας, επισημαίνουμε τα εξής:

• Μέτρα περιορισμού των βραχυχρονίων μισθώσεων λαμβάνονται μόνον σε πόλεις υπερκορεσμένες τουριστικά, όπως αυτές που προαναφέραμε. Η Αθήνα και η χώρα μας απέχουν πολλά εκατομμύρια τουριστών από τα ετήσια μεγέθη των πόλεων αυτών, γι' αυτό και κάθε τέτοια υπερεκτιμητική προσέγγιση θα είναι σαν να πυροβολούμε τα πόδια μας...
• Ο περιορισμός της βραχυχρόνιας μίσθωσης όπως την ξέρουμε έως σήμερα (χωρίς δηλαδή υποχρεωτική επαγγελματική ιδιότητα) σε έως δύο το πολύ ιδιοκτησίες ανά ΑΦΜ, και με επιβολή φόρου διαμονής και τέλους περιβαλλοντικής προστασίας, θα δυσχεράνει ουσιωδώς και αδίκως τη διαχείριση των καταλυμάτων από τους μικροϊδιοκτήτες τους, αναγκάζοντάς τους σε διασπορά των περιουσιών τους.
• Ο περιορισμός σε συνολικά 90 ή ακόμη και 60 διανυκτερεύσεις ετησίως, για τον οποίο συνεχίζεται να ασκείται πίεση, και μάλιστα ακόμη και σε επαγγελματικά κτίρια, μη πρόσφορα για χρήση κύρια κατοικίας ή και μονοκατοικίες, θα εξωθήσει μοιραία και αναγκαστικά τους επιτυχημένους του χώρου στην παραοικονομία και τη φοροδιαφυγή. Αυτό θα μειώσει τόσο το ΑΕΠ της χώρας όσο και τα έσοδα (αλλά και τους φόρους που δεν θα εισπραχθούν) δεκάδων χιλιάδων μικροϊδιοκτητών ακινήτων που συμβάλλουν ποικιλοτρόπως σε άλλους τομείς όπως στην ανακαίνιση κτιρίων, στην ανάπτυξη τοπικών επιχειρήσεων, κ.α.
• Το δικαίωμα των Δήμων να καθορίζουν ανώτατο ποσοστό κατοικιών για βραχυχρόνια μίσθωση θα μπορούσε να έχει λογική μόνον αν συνυπολογίζονται και οι κενές κατοικίες. Όμως εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους η εν λευκώ παράδοση του κλάδου στις διαθέσεις των δημοτικών αρχών...
• Το δικαίωμα των γενικών συνελεύσεων των πολυκατοικιών να αποφασίζουν αν θα επιτρέψουν τη βραχυχρόνια μίσθωση, όταν αυτή δεν απαγορεύεται από τον κανονισμό, θα μεταβάλει τις συνελεύσεις σε «πυγμαχικά ρινγκ», κάτι που δεν χρειάζεται η ελληνική κοινωνία…

Συμπεράσματα

Από τα παραπάνω είναι φανερό ότι τα μονομερή μέτρα που προετοιμάζονται, δεν αποτελούν ρύθμιση, αλλά ουσιαστικά προσπάθεια «πάταξης» του θεσμού της βραχυχρόνιας μίσθωσης, με καταστροφικά αποτελέσματα σε βάρος των ιδιοκτητών ακινήτων, των διαχειριστών της, των υπαλλήλων και των οικογενειών τους αλλά και προμηθευτών, επιχειρηματιών, καταστηματαρχών και των τοπικών κοινωνιών της χώρας μας. Δηλαδή εν τέλει της ίδιας της της κοινωνίας μας.

Θα είναι συνεπώς τραγικό σφάλμα να υποκύψει η κυβέρνηση στις συνεχιζόμενες πιέσεις, και να καταστρέψει έναν τόσο δυναμικό κλάδο της οικονομίας και του τουρισμού της χώρας μας, με ποσοστό φορολογικής συμμόρφωσης που φτάνει το 90%, και έσοδα 600 εκ. ευρώ από τις σχετικές πλατφόρμες, όπως ανακοίνωσε πρόσφατα ο Υφυπουργός των Οικονομικών κ. Χάρης Θεοχάρης, προξενώντας και τεράστια ζημιά στα δημόσια έσοδα, η οποία θα απαιτήσει την επιβολή πρόσθετων φόρων σε βάρος των πολιτών.

ΣΗΜ. Το θέμα θα συζητηθεί διεξοδικά στο 24ο συνέδριο της Prodexpo, το οποίο θα πραγματοποιηθεί στις 25 και 26 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και ειδικότερα στο πάνελ της Πέμπτης, 26.10 και ώρα 12.15.