Η βούληση της κυβέρνησης όπως αποτυπώνεται στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος να καταργήσει με «ξαφνικό θάνατο» την εκτός σχεδίου δόμηση, συνιστά μία πραγματική βόμβα στα θεμέλια της αξίας της περιουσίας μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού. Ωστόσο μέσα στο γενικότερο ορυμαγδό σοβαρών αλλά και ασόβαρων ειδήσεων που μονοπωλούν την επικαιρότητα στα μ.μ.ε., το μείζον αυτό θέμα έχει περάσει στα ψιλά γράμματα, με μόνο θεσμικό φορέα να έχει αντιληφθεί τη σοβαρότητά του, την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ).

Επί της ουσίας αυτό που αποφασίζει η κυβέρνηση είναι να μην επιτρέπεται η δόμηση στα εκτός σχεδίου οικόπεδα αν αυτά είναι μικρότερα των τεσσάρων στρεμμάτων ενώ επιπλέον τίθενται και μία ακόμη σειρά προϋποθέσεις όπως να έχουν ελάχιστη πρόσοψη 45m και ελάχιστο βάθος 50m καθώς και να έχουν πρόσοψη σε δημόσιο αναγνωρισμένο δρόμο.

Όλα τα υπόλοιπα εκτός σχεδίου γεωτεμάχια (περίπου το 95%) απαξιώνονται πλήρως, είτε τώρα, είτε μετά δύο έτη, μέσα στα οποία ουδείς μπορεί να λάβει βεβαίωση δασαρχείου και εν συνεχεία οικοδομική άδεια!

Συνήθως όταν το κράτος αποφασίζει να θέσει πολλές και διαφορετικές προϋποθέσεις για να μπορεί ο πολίτης να κάνει κάτι, είναι μάλλον για να τον αποτρέψει όπως φαίνεται και από τις παραπάνω απαιτήσεις που προωθούνται ώστε να μπορεί να χτίσει κανείς σε οικόπεδο εκτός σχεδίου.

Αν μάλιστα θεωρήσουμε ότι πίσω από αυτό κρύβεται μία γενικότερη στρατηγική απαξίωσης των περιουσιακών αυτών στοιχείων του ελληνικού λαού ούτως ώστε αυτά να πωληθούν «μπιρ παρά» σε μεγαλοεπενδυτές που θα τα αρπάξουν και θα τα συνενώσουν σύμφωνα με το ίδιο νομοσχέδιο, για να ανοικοδομήσουν μεγάλα οικιστικά συγκροτήματα ή τουριστικές μονάδες τότε θα πρέπει να προβληματιστούμε.

Αυτό μπορεί να ακούγεται ως μία ακόμη θεωρία συνωμοσίας η οποία αποτελεί και την εύκολη απάντηση κάθε φορά που ασκείται κριτική σε μία κυβερνητική επιλογή, ωστόσο, επειδή δεν βρήκαμε πουθενά στο προεκλογικό πρόγραμμα της ΝΔ την απαγόρευση της εκτός σχεδίου δόμησης, φαίνεται ότι δεν υπάρχει κάποια άλλη λογική εξήγηση για αυτήν την απόφασή της κυβέρνησης. Αλλωστε η όποια επίκληση της περιβαλλοντικής της ευαισθησίας δεν μας πείθει καθόλου όταν φέρνουμε στο νου μας την πρόσφατη αποστροφή του πρωθυπουργού στην Κέρκυρα, ο οποίος προέκρινε την κοπή πολλών δέντρων σε μία καταπράσινη περιοχή προεξοφλώντας ότι το δάσος κάποια στιγμή θα καεί ούτως ή άλλως…

Αυτό που σίγουρα όμως δεν είναι θεωρία συνωμοσίας είναι πως η χώρα μας για άλλη μία φορά και σε ένα ακόμη πεδίο οικονομικής δραστηριότητας αποδεικνύεται πλήρως αναξιόπιστη. Υπολογίζεις τα χρήματά σου, μετράς τις δυνάμεις σου, αποφασίζεις να κάνεις μία επένδυση με ορισμένα συγκεκριμένα δεδομένα σήμερα και αυτά αύριο μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικά.

Για παράδειγμα αποφασίζεις να αγοράσεις ένα ωραίο παραθαλάσσιο οικόπεδο 2,3 στρεμμάτων, άρτιο και οικοδομήσιμο λένε όλα τα σχέδια και τα συμβόλαια, έχοντας στο μυαλό σου ένα συγκεκριμένο σχέδιο να κτίσεις το εξοχικό σου, και στη συνέχεια έρχεται σήμερα μία κυβέρνηση να σου τα ανατρέψει όλα λέγοντάς σου ότι εδώ τώρα σου απαγορεύω να κτίσεις.

Ο ισχυρισμός ότι η κυβέρνηση σου δίνει μία περίοδο χάριτος δύο ετών, που για τους περισσότερους δεν ισχύει καν, έτσι ώστε να εκδώσεις τουλάχιστον την οικοδομική άδεια, είναι το λιγότερο αστεία αλλά και επικίνδυνη. Αστεία διότι προφανώς παραβλέπει ότι πάρα ούτε ο κόσμος έχει σήμερα έτοιμα χρήματα στα σεντούκια, ούτε υπάρχει δασαρχείο που να εκδώσει βεβαίωση σε λιγότερο από 1-2 έτη, αν την εκδώσει, ούτε πολεοδομία που να εκδώσει άδεια εκτός σχεδίου οικοδομής σε λιγότερο από παρόμοιο χρονικό διάστημα.

Επικίνδυνη διότι δεν αποκλείεται με τον τρόπο αυτό η χώρα να γεμίσει από κουφάρια ημιτελών «γιαπιών»… Πολύ περιβαλλοντικό αλήθεια…

Επίσης αντιλαμβανόμαστε ότι αυτή η μεθόδευση αποτελεί και ένα χτύπημα στην οικοδομική δραστηριότητα με ότι αυτό συνεπάγεται. Οικόπεδα που θα μπορούσαν να χτιστούν από όσους ίσως έχουν ή θα είχαν αυτή τη δυνατότητα σε αυτή τη δύσκολη οικονομική συγκυρία πλέον θα παραμείνουν ως έχουν. Τι σημαίνει αυτό; Λιγότερη απασχόληση, λιγότερα τιμολόγια, λιγότερες εισφορές, λιγότερο ΦΠΑ, λιγότερες μεταβιβάσεις, όλα λιγότερα. Για αυτό και υποστηρίζουμε ότι μάλλον κάποιο λάκκο έχει συγκεκριμένη κυβερνητική φάβα.

Επιπρόσθετα αντιλαμβανόμαστε ότι με τον τρόπο αυτό και τη συγκεκριμένη μεθόδευση που οδηγεί στην απαξίωση περιουσιακών στοιχείων Ελλήνων πολιτών, δυσχεραίνεται και η συζήτηση για όσους υποστηρίζουν ότι πρέπει κάποια στιγμή ο περιβόητος συμπληρωματικός φόρος του ΕΝΦΙΑ που έχει γονατίσει τους ιδιοκτήτες αστικών ακινήτων να καταργηθεί, με αντιστάθμισμα μια λογική και δίκαιη φορολόγηση και των ακινήτων που είναι εκτός σχεδίου και έως τώρα απολαμβάνουν πλήρους φοροασυλίας.

Εν κατακλείδι αναρωτιέται κανείς και σε μία περίοδο όπου ακόμα δεν γνωρίζουμε τις ζημιές της οικονομίας αλλά ξέρουμε σίγουρα από την ΕΛΣΤΑΤ την υποχώρηση του ΑΕΠ κατά 15% μέχρι στιγμής, ότι δεν έχει καμία απολύτως λογική μία τέτοια μεθόδευση τάχα για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος την ώρα που ολόκληρες περιοχές Νatura κυριολεκτικά τρώγονται και φυτρώνουν μέσα σε αυτές δεκάδες ανεμογεννήτριες γερμανικής προέλευσης...

Όταν υπερασπίζεσαι το περιβάλλον, το υπερασπίζεσαι στο σύνολό του. Στην προκειμένη περίπτωση όμως όπως φαίνεται η επίκληση του περιβάλλοντος αποτελεί ένα καμουφλάζ των όσων σχεδιάζονται σε κυβερνητικό επίπεδο, τα οποία αν υλοποιηθούν, θα έχουν ως αποτέλεσμα ένα οικόπεδο τριών στρεμμάτων σε μία καλή τουριστική περιοχή αλλά εκτός σχεδίου να είναι άχρηστο στα χέρια του ιδιοκτήτη και να αποκτήσει μία άξια ίσως αντίστοιχη με ενός μεταχειρισμένου αυτοκινήτου.

Επιπλέον μας διαφεύγει ότι αυτή η βίαιη και βαθιά υποτίμηση της αξίας της ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας των Ελλήνων έχει αντίστοιχα τεράστιο εθνικό αντίκτυπο, γιατί μειώνεται η αξία της γης της χώρας μας. Πλέον οι κάτοικοι των ευρωπαϊκών χωρών που θα ήθελαν να αγοράσουν ένα μικρό κομμάτι γης για να κτίσουν το εξοχικό τους στη χώρα μας, δεν θα μπορούν να το κάνουν.

Φαίνεται ότι η κυβέρνηση αποφάσισε να αυτοπυροβοληθεί όχι μόνον οικονομικά, αλλά και πολιτικά, διότι αποκλείεται να ολοκληρώσει μία τέτοια κίνηση που θα κουρέψει βίαια και απροειδοποίητα την αξία της περιουσίας των ψηφοφόρων της και αυτό να μην το πληρώσει όταν έρθει η ώρα της κάλπης…

* ο Στρατής Μαζίδης εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα κι αρθρογραφεί στη σελίδα Freepen.gr